Leven is net als fietsen

Wanneer je voor het eerst het levenslicht ziet, heb je nog geen idee wat je allemaal in dit leven te wachten staat, laat staan hoe je daarmee om moet gaan.

Net als fietsen dus.

Asfalt staren is ook niet alles

Wanneer je begint met oefenen zul je regelmatig op je bek gaan. Net real life dus. Je kunt ervoor kiezen te blijven liggen, maar dat asfalt heb je na 5 minuten ook wel gezien. Dus vallen, opstaan en weer doorgaan.

In het echte leven is dat wat je te leren hebt. Ik zeg vaak tegen mijn cliënten 13 keer vallen en 14 keer opstaan, dat is de kunst.

Je krijgt te maken met tegenwind, asociale medeweggebruikers, wegversperringen, omleidingen, lekke banden, slijtage, spijkers op de weg, fiets gejat en zadelpijn. Het zijn als het ware metaforen uit het echte leven.

Niet iedereen respecteert de verkeersregels

 Je kent vast wel die asociale medeweggebruikers; ze houden nergens rekening mee en zeker niet met jou. Je wordt gewoonweg niet gezien, niet gehoord, niet gewaardeerd.

Je mag leren je niet te laten intimideren en in dit geval het niet bij jezelf te gaan zoeken. Jij hield je aan de verkeersregels en reed netjes aan de rechterkant van het fietspad.  Deze weggebruikers zullen af en toe jou (fiets)pad kruizen. Ze maken je even aan het wiebelen en voor jou de uitdaging bij jezelf te blijven en door te fietsen.

Geen paniek; fietsenmaker in de buurt

En hoe goed je fiets ook is, een lekke band en slijtage van bepaalde onderdelen is op den duur onvermijdelijk.

Ook jij bent verantwoordelijk voor jouw fysieke en mentale gezondheid. Soms moet er wat gerepareerd worden en zul je de verschillende onderdelen soepel moeten houden door meer beweging. En dan die omleidingen oftewel verleidingen die je pad kruizen en leren daarin de juiste afslag te nemen.

Merk je in deze situaties dat “fietsen” lastig wordt, dan ken ik nog wel een goede fietsenmaker in het echte leven ?.

Tja en die spijkers op de weg that’s life en shits happens sometimes. Dat kun je niet altijd voorkomen en is iets waar je in het leven mee te dealen hebt. Net als die zadelpijn; geloof me, het went.

Degene die jouw fiets jat zijn de mensen in het leven waar je voor moet oppassen. Ze hebben niet de juiste bedoelingen. Leer ze herkennen en houdt ze gewoon wat meer op afstand. Oftewel koop een goed slot en houdt ze daarmee uit jou buurt.

Ga je mee verdwalen

Harde lessen, maar je leert jezelf en het echte leven er wel goed door kennen. Je wordt een wijzer mens oftewel je fiets wordt een trouw vervoersmiddel.

En stilstand is achteruitgang en in deze vergelijking is het zelfs omvallen.

Blijf in beweging, hoe langzaam je ook aan het trappen bent. Ook het leven vraagt van je door te gaan, niet bij de pakken neer te gaan zitten.

Even pauzeren op zijn tijd is prima. Kijken waar sta ik nu, genieten van het uitzicht, even omkijken en beseffen waar je vandaan komt, om vervolgens weer je koers te bepalen en weer door te gaan.

En doe eens gek: neem een andere richting en doe de mooiste ontdekkingen. Verkeerde afslag? Dan pak je toch gewoon je routekaart er weer bij en vervolg je je weg. Maar aanrader is: Durf te verdwalen.

Ik wens je een prachtige fietsroute met jouw stalen ros!

Oer-Hollandse groet,

Esther